بسم الله الرحمن الرحیم
امروز تبلیغات حرف اول رو میزنه و اینطور هم که معلومه هر چقدر تبلیغ پر زرق و برق تر باشه حرفی که میخواد بزنه گیراتره . گذشت اون زمانی که تبلیغات رو به زور به مردم نشون میدادن و معلوم نبود کسی اونو ببینه یا نه . امروزه جوری تبلیغ میکنن که خیلیا با میل باطنی به طرفش میرن و با جون و دل به حرفش گوش میکنن . و حتی منتظر تبلیغای دیگه هم می مونن .
یکی از راههای تبلیغی که گفته شد بازی های کامپیوتری هستن . بازیهایی که با سیل انبوهی از قشر کودک و نوجوان و جوان و حتی سنین بالاتر سر و کار دارن ، موضوع نوشته من الان فقط نوع پوشش زن داخل بازیهاست .
برهنگی در بازی ها : از بازیهایی که برای بچه چهار ساله ساخته میشه تا یه فرد بالغ ، برای کارکترهایی که زن نقش اونو بازی میکنه کاملا برهنگی حرف اول رو میزنه که اکثرشون هم عریان ظاهر میشن .
وقتی نمیشه یه کارکتر رو برهنه نشون داد : حتی در جاهایی که امکان نشون دادن بدن زن وجود نداره مثل مکانهایی که در زمستان بازی میکنیم لباس زن رو طوری طراحی میکنن که به نوعی یاد آور اعضای اون باشه و توجه بیننده رو خیلی بیشتر از خود بازی به اعضای بدن متمرکز کنه .
طراحی بدن : معمولا بدن یک زن رو بصورت خیلی تحریک آمیز و با اقرار در جذابیت نشون میدن تا بیننده هر چی بیشتر محو تماشای این نوع از کارکتر ها در بازی بشه که غالبا اثر گذار هم هستند .
یه بازی عناصر مهمی داره مثل متن خوب و یا گرافیک عالی و کارکترهای قدرتمند که تمام کسای که اون رو بازی میکنن بنوعی با نقش همزاد پنداری میکنن و اون بازی براشون بنوعی سمبل به حساب میاد ، حالا بچه ای که با این نوع کارکتر که همیشه برهنه ظاهر میشه بزرگ شده و حتی توی بازیهایی دیگه ای هم که بازی کرده شخصیت زن رو یه شخصیت همیشه برهنه و ابزاری برای لذت بردن بازی کننده میبینه ، مطمئنا تحت تاثیر این نوع پوشش و رفتار قرار میگره و براش هم فرقی نمیکنه که مسلمون هست یا نیست چون به این نوع پوشش عادت کرده و به این هم عادت میکنه که زن فقط ابزاریه برای لذت بردن . سازنده های بازی از این ابزار برای فروش بیشتر بازیا استفاده میکنن ، اما برای ما چیزی بیشتر از یه بازیه ، یه فرهنگه که داره کم کم و از بچگی توی ذهنمون جا میفته . برامون عادی میشه ، در اکثر بازیا مردا بصورت کاملا پوشیده ظاهر میشن و زنا به صورت کاملا لخت ، حتی در مواقعی صحنه های در بازی قرار میدن که نبودنش هم هیچ ضرری به کسی و یا خود بازی وارد نمیکنه . اما ظاهرا بودنش برای خیلیا مهمه ... و خیلی از کمبودهای بازی رو هم با چند تا صحنه آنچنانی رفع میکنن که مشتری جذب کن باشه ، پشت هر تبلیغ و پوستر و کاوری هم که میبینید عکس یه مدل زدن که مثلا مشتری جذب کنن ( اونوقت هی بگید فرهنگ غرب ،فرهنگی که مجبوره برای فروش محصولاتش زنا رو به نمایش بزاره ، اینه اون فرهنگه به اصلاح پیشرفته ) .
پس بازی هم میتونه یه ابزار باشه هم برای در آمد زایی و هم فرهنگ زایی .
خب حالا که ابزاری به این قدرتمندی دست دشمنه ، چرا ما هم از این ابزار برای حفظ فرهنگ خودمون استفاده نکنیم ، چرا ما بازی ای نسازیم که هم داستان خوبی داشته باشه و هم گرافیک عالی و هم کارکترهای بدون اثرات سو .
آیا ما تو کشور برنامه نویس نداریم آیا ما گرافیست نداریم آیا ما بودجه نداریم ، مگه نویسنده کمه تو کشور ، آیا کشور فقط پول میخواد برای ساختن راه و بزرگراه برای رفت و آمد ماشین ، فکر جوونا هیچ ارزشی نداره ؟ ذهنشون رو فاسد کردن باز هم نمی خواید کاری کنید .
طرف صحبت من با مسئولینه : خب حالا اگه یه نفر از این جوونا سوال کنه چرا اینجور بازیا که هم مغایر با فرهنگه و هم دین رو بازی میکنین و اونا بگن چون کشور خودمون بازی ای مناسب نداره چی جواب میدین ؟ آیا این برای یه کشور زجر آور نیست که خودش نتونه فرهنگ خودش رو ترویج کنه و از کشورهای دیگه فرهنگ وارد کنه . فقط به این می نازیم که داریوش داشتیم ، کوروش داشتیم ، خب الان چی داریم ؟ الان کی هستیم ؟
فرض بر اینکه بازی ای که ساختیم مسخره و بی استفاده باشه اما تجربش که بدرد میخوره یکی دیگه میسازیم ، نشد یکی دیگه ، مگه اونا هم از اول دنیا رو تسخیر کرده بودن ، خیر اونا هم از کارهای کوچیک شروع کردن اگه یادتون رفته کافیه به فروشگاههای بازی سر بزنید و بازیهای آرشیو شده رو یه نگاهی بندازید ، بعضیاشون حتی ارزش خریدن هم نداره چه برسه بازی کردن .
اینهمه جوون تحصیل کرده تو کشور ، فقط افتخارمون شده اینکه دو نفر شرکت یاهو رو هک کردن چرا چون یه شرکت آمریکاییه اما ظاهرا ما فقط با شرکتهای آمریکایی مشکل داریم نه با فرهنگشون ( مثل اینکه کبریت بی خطرن )، این خبر هک کردن رو تو بوق و کرنا به همه جهان اعلام کردیم اما هیچ وقت همچین خبری نمی یاد که یه گروه توی ایران بازی ای ساختن که تونستن آبروی کشور رو حفظ کنن ، تونستن کشور رو مطرح کنن ، تونستن فرهنگمون رو به صورت امروزی به دنیا نشون بدن .
یه نفر که کاری رو انجام میده به نفع اسم کشور تموم میشه مثل همین هک کردنا ، اما اگه کشور یه کاری رو انجام نده به ضرر تمام مردم و نسلهای بعدی منجر میشه مثل همین بازی ساختنا .
حالا باز بریم بگیم کشوری داریم که داریوش روش راه رفته یا کوروش روی خاکش واستاده و بستی قیفی خورده .