پارسال روز قدس رفته بودیم تو خیابون و شعار میدادیم و یه عده سیب زمینی ( منظور آدمهای بیکاره نه همه ) هم با اینکه تو خیابون ول میچرخیدن حاضر نشدن که توی یه امر مهم شرکت کنن و همچنان سیب زمینی باقی موندن.

داشتیم بر میگشتیم که یه نفر از همینا خطاب به من گفت صهیونیست ها رو کشتین ؟
گفتم نه ، ولی خسته شون کردیم حالا شما برید بکشید

اصولا اینایی که توی خیابون هستن ، بیکار هم هستن و در راهپیمایی شرکت نمی کنن یا درک درستی از عملی که میخوان انجام بدن ندارن ، نمی دونن بیان فلان مسیرو پیاده برن و شعار بدن چه اتفاقی میفته ، یا اعتماد به نفسشون اینقدر پایینه که میترسن به این گروه شعار دهنده ملحق بشن ، بیشتر میترسن که سیب زمینی های دیگه بهشون طعنه بزنن .

"یه خاطره کوچولو راهپیمایی پارسال"

در راهپیمایی شرکت میکنیم چون :

یک گام دیگه به اتحاد مسلمانان جهان نزدیک تر بشیم ، اتحاد مسلمین یعنی نابودی کفر و فرا رسیدن ظهور و پایان ظلم و جور در جهان
حمایت از مردم سنی فلسطین توسط مردم شیعه ی ایران باعث روشن سازی مواضع شیعیان در جهان میشه و توطئه های دیگر کشور های مغرض رو درباره شیعیان مظلوم امیر المومنین خنثی میکنه .

اگر به تجاوز یک رژیم نامشروع به مرزی از کشوری اسلامی تن بدیم باید منتظر تجاوز به بقیه ی کشور ها هم باشیم

ادعای مردم کشور ما اینه که شیعه ی شخصی هستن که بخاطر کندن خلخالی از پای دختری یهودی که در مرز کشور مسلمانی بود توسط دشمنان خون گریه میکرد . خدا توفیق بده که نه تنها ادعامون بلکه راهمون هم راه مولا باشه

دعا میکنیم که بتونیم در میدان عمل نقشمون رو به نحوه احسن اجرا کنیم .