1 - سگ خانه مخصوص ندارد، و این از صفات مجردان است .
2 - سگ غالبا در شب ظاهر مى شود و این از صفات عابدان است .
3 - سگ زاد و توشه خود را در سفر حمل نمى کند و این علامت توکل است .
4- سگ هنگامى که سفره مى گسترانند و طعام حاضر مى شود در گوشه اى مى نشیند و این نشانه طبع بلند اوست .
5 - اگر سگ را صاحبش بزند و از خود براند با کوچکترین بهانه اى برمى گردد و این از نشانه هاى مریدان است .
6 - سگ از صاحبش در سختى جدا نمى شود و این از نشانه هاى صابران است .
7 - سگ هنگام مرگ چیزى به ارث نمى گذارد و این از علائم زاهدان است .
8 - سگ همیشه گرسنه است و این علامت مجاهدان است .
9 - سگ همواره بیمناک است و این علامت صالحان است .
10 - سگ به کم دنیا راضى است و این علامت عاشقان است.
براستى اگر انسان از همه علائق و وابستگیهاى دنیا بریده باشد و از همه چیز دل بکند، خداوند یکتا را بپرستد و بر او اعتماد و توکل نماید، و به غیر او امیدى نداشته باشد. مرادش خدا باشد، در مقابل سختیها استقامت نماید، ناملایمات را بر خود هموار سازد، نسبت به دنیا بى اعتنا باشد، در راه خدا تلاش و پیکار کند و عمل صالح انجام بدهد، و مشتاق لقاء حق باشد، بدون شک چنین شخصى از نیکان روزگار و مصداق انسان کامل است و از زمره سعدا بشمار مى آید.
انسان کامل کسى است که واجد این ده خصلت باشد: تجرد، تعبد ، توکل ، نزخ ، ارادت ، استقامت ، زهد، جهد، صلاح و عشق .
اثنى عشریه / باب 10 / صفحه 232.
یا حق
