بسم النور

بسم الله الرحمن الرحیم

همه ما قبول داریم که قرآن کاملترین و جامع ترین کتابه که مثل اون هر گز وجود نداشته و نخواهدداشت که اگه درست به مردم شناسونده بشه و درست از روش عمل کنن سعادت دنیا و آخرت همه رو تامین میکنه ، از اون گذشته از پیامبر و امامان ما هم احادیث روایات زیادی وجود داره که هر کدوم میتونه به تنهایی درس آموزنده ای برای رسیدن به زندگی ای بهتر باشه اما متاسفانه عده ای هستن که نمی دونم بر چه اساس و با کدوم دلیل و منطق خیلی از احادیث رو سانسور میکنن _ سانسور فقط کم و زیاد کردن یه متن یا فیلم نیست بلکه ندیده گرفتن یه چیز و بی اعتنایی به اون اگر موجب بی ارزش شدن بشه هم یه نوع  سانسوره _ طبق معمول روی صحبت من با تلویزیونه اگه میبینید به تلویزیون اینقدر گیر میدم بخاطر اینه که در حال حاضر پر بیننده ترین رسانه است و خیلیا از گروهای سنی مختلف هر روز ساعتها باهاش سر و کار دارن .

سوال من اینجاست که چرا خیلی از احادیث راجع به زندگی زناشویی و همینطور روایات و داستاهای زندگی ائمه در رابطه با زندگی زناشویی توی تلویزیون که میتونه بهترین آموزش برای جوونا باشه گفته نمیشه . چرا همیشه این موارد که میتونه هم باعث آسایش خانواده ها بشه و هم محبتشون به هم رو بیشتر کنه و هم باعث بهتر شدن اجتماع بشه رو سانسور میکنن و یا اینقدر ضعیف بهش میپردازن که هیچ اثر مثبتی نداره . اگه یه برنامه تلویزیونی خیلی زحمت بکشه فقط درباره این صحبت میکنه که وقتی مرد از سر کار بر میگرده زن باید بهش لبخند بزنه و یا مرد باید هر ده سال یه بار یه شاخه گل برای زنش بخره . چرا باید روابط بین زن و مرد رو اینقدر کسالت آور بیان کنن که جوونا فکر کنن ازدواج مثل اینه با یه نفر توی یه خونه زندونی بشن یه مدت زندگی کنن تا چند سال بعد بمیرن . آیا این هم یه نوع تبلیغ نیست که نتیجه معکوس میده ؟

یه بار یه کتاب درباره زندگی زناشویی میخوندم که نویسندش خارجی بود اما اینقدر زیبا و لطیف زندگی زناشویی رو شرح داده بود که آدم از خوندش هم لذت میبرد چه برسه به خود زندگی . حالا سوال اینجاست ما با اینکه ادعا میکنیم دینمون کامله همچین چیزهایی توش نیست ؟ آیا روایات ما برای یه زندگی خوب کافی نیستن ، آیا امامان ما نتونستن مثل یه نویسنده معمولی راه سعادت رو به ما نشون بدن ؟؟؟

با صراحت میتونم بگم که هم احادیث و هم روایات کامل هستن اما متاسفانه مبلغان خوبی نداریم و یا اینقدر ضعیفن که آدم روش نمیشه بگه که اونا دارن اسلام رو تبلیغ میکنن . میخوان که بقول خودشون با نگفتن خیلی از حرفا مثلا جلوی سو استفاده بعضیا رو بگیرن اما همون عده ای هم که پایبند دین بودن رو هم دارن از دین بیزار میکنن . ائمه روایات کاملی درباره زندگی زناشویی دارن از شب ازدواج گرفته تا دویست سال زندگی مشترک ، اونا این چیزا رو بد و عیب نمی دونستن مثلا نمی گفتن اگه مردی زنشو ببوسه زشته و یا برای جامعه اسلامی مشکلی پیش میاد ( منظور تو خیابون نیستا ) اما الان حتی حدیثی نمی گن که نشون دهنده محبت زوج به هم باشه بوسیدن پیش کش بقول اون ضرب المثله که میگفت ( شاه میبخشه شاه قلی خان نمی بخشه ) ائمه این مسائل رئ توضیح دادن اما مثل اینکه بعضیا خوش ندارن ، قبلا یه جمله زیبا بود که میگفت مظلوم ترین کلمه عدالته ، اما حالا باید بگیم مظلوم ترین کلمه دینه .

نمی دونم چطور بعضیا به خودشون اجازه میدن که حرفهای خدا و ائمه رو سانسور کنن اما مطمئنم روزی برای اینکه به زوجهای جوون اطلاعات کافی درباره همسرداری ندادن باید جواب سختی بدن ، مرد و زن که جوجه نیست همه چیز رو ذاتی بلد باشن باید راجع به زندگی مشترک بهشون اطلاعات داد چه بهتر که از بزرگان دین باشه ، محبت به هم که مشکلی نداره اینقدر بد و زشت نشونش میدین .

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

به امید روزی که دین از مظلومیت در بیاد .

یا رب نظر تو بر نگردد

یا حق

بسم الله الرحمن الرحیم

فکر کنم هر کدوم از ما بیش از صد بار از برنامه های مختلف شنیدیدم که درباره ازدواج صحبت میکنن و اینکه بیایم از امام علی و حضرت زهرایاد بگیریم که چطور ساده و آسون ازدواج کنیم . و اینکه جلوی پای جوونا سنگ نندازیم و ساده زیستی رو ترویج کنیم ، ازدواج رو آسون بگیریم تا همه امکان ازدواج داشته باشن و اینکه به این سنت پاک و حسنه عمل کنیم .

تا اینجا گفته های رسانه هایی از قبیل تلویزیونه ، حرف سر ازدواج نیست ، ‌بلکه سر تبلیغ نادرست دینه ، برای تبلیغ باید مکان مناسب و شرایط مناسب وجود داشته باشه اما با اینکه این برنامه هدفش تبلیغ دین و سنت پیامبر و عمل به حرف خداست با این حال شرایطش اصلا مناسب نیست که همین باعث از بین رفتن ارزشش میشه و حتی نتیجه عکس میده ، چطور ؟ الان توضیح میدم .

این برنامه که مدت پخشش فرضا 45 دقیقه است بینش حدودا سه بار پیام بازرگانی پخش میشه ،‌حالا فرض کنید بحث سر این رسیده که حضرت زهرا برای مهریه چیز زیادی نمیخواست و برای جهاز هم چیز زیادی همراه خودش نبرد ( ارج نهادن به یک زندگی ساده و ساده زیستی ). در  این حال برنامه قطع میشه و آگهی بازرگانی با این مضمون میاد :‌ سلام تو برای جهیزییه دخترت چی خریدی ، من یخچال ... رو خریدم ، به شما هم پیشنهاد میکنم همین رو بخرید ، ( تجمل گرایی ) .

اصلا قصد ندارم بگم جوونا برای زندگی به یخچال نیاز ندارن بلکه منظورم اینه که
 1 – خواسته های مردم رو زیادتر از الان نکنید و بگذارید از زندگی بزرگانمون کمی سر مشق بگیرند ، نه بخاطر چشم و هم چشمی جوونا رو اول زندگی بد بخت کنیم ،
2 – حداقل خود ما که این حرفا رو میزنیم و اسم علی و فاطمه رو بعنوان سرمشق میاریم ،‌باید حرف خودمونو قبول داشته باشیم یا نه ، خب وقتی وسط برنامه خودمون میایم فرهنگ اشرافی رو تبلیغ میکنیم یعنی اینکه حتی خودمون هم خودمون رو قبول نداریم ،

پس چرا خانواده ها باید بیان همچین برنامه های الکی رو ببینن ، مگه وقت اضافی دارن ؟

نمی دونیم والله قسم حضرت عباس رو باور کنیم یا دم خروس رو . دیدید چقدر ساده امام علی و حضرت زهرا رو به یه یخچال فروختیم ، مگه پول اون آگهی چقدر میشه ، حداقل بزارید یه مدت ملت به حرفای گوینده فکر کنن بعد فکرشونو به سوی تجملات سوق بدید . زمان دیگه ای هم میشه اونو پخش کرد نمیشه ؟

حالا فقط همینا باشه خوبه ، چه تبلیغاتی که نمیشه : مبلمان فلان بخر آسوده زندگی کن ،‌تلویزیون فلان بخر فیلم عروسیتو بهتر ببینی ،‌این ویئو رو بخر تا فیلما رو بهتر نشون بده ، ببینم دوربین داری یا نه ؟ اگه نداری اینو بخر بدردت بخوره و هزار وسیله پر زرق و برق دیگه ...

اگه جوونا بخوان این وسایل رو تهییه کنن احتمالا تا پنجاه و پنج سالگی باید تحمل کنن بعدش هم که تهییه کردن دیگه براشون سودی نداره چون نه جوونی براشون مونده نه حس و حالی .

والله دیگه نمی دونم این برنامه های آموزش دین رو مثلا باور کنم یا فرش ... و یخچال ساید بای ساید رو . زندگی حضرت علی رو باور کنم یا زندگی تام کروز رو ، عروسی حضرت فاطمه رو باور کنم یا عروسی دختر پادشاه ایران رو .

بعد هی بگیم تهاجم فرهنگیه ، فقط این جملات رو یاد گرفتیم تا شونه از زیر بار مسئولیت خالی کنیم ،‌ رسانه خودمون که دست خودمونه ، ما خودمون مشکل داریم ، بعد میندازیم گردنم دشمنا ، خودمون که منیتونیم خودمون رو اصلاح کنیم نمی تونیم ؟

حالا که دارید این تجملات رو به خورد مردم میدید زندگی حضرت علی و حضرت زهرا رو تعریف نکنید بزارید مردم یادشون بره اونا چطور ساده و بی آلایش زندگی کردن تا با خیال راحت و بدون عذاب وجدان به تجملاتشون برسن ،‌فدای سرتون اگه سن ازداج رفته بالا ،‌ به من و  شما چه هر کی نداره بره بمیره .

تلویزیونمون هم شده نمونه کامل آموزش ریا و تزویر .

یا رب نظر تو بر نگردد

یا حق

سلام دوستان حتما به اینجا یه سری بزنید

فکر کنید ، جایزه بگیرید 

خدا رو چه دیدید شاید شما هم یکی از برنده ها باشید

 الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
یا رب نظر تو بر نگردد
یا علی

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز تبلیغات حرف اول رو میزنه و اینطور هم که معلومه هر چقدر تبلیغ پر زرق و برق تر باشه حرفی که میخواد بزنه گیراتره . گذشت اون زمانی که تبلیغات رو به زور به مردم نشون میدادن و معلوم نبود کسی اونو ببینه یا نه . امروزه جوری تبلیغ میکنن که خیلیا با میل باطنی به طرفش میرن و با جون و دل به حرفش گوش میکنن . و حتی منتظر تبلیغای دیگه هم می مونن .

یکی از راههای تبلیغی که گفته شد بازی های کامپیوتری هستن . بازیهایی که با سیل انبوهی از قشر کودک و نوجوان و جوان و حتی سنین بالاتر سر و کار دارن ، موضوع نوشته من الان فقط نوع پوشش زن داخل بازیهاست .

برهنگی در بازی ها :  از بازیهایی که برای بچه چهار ساله ساخته میشه تا یه فرد بالغ ، برای کارکترهایی که زن نقش اونو بازی میکنه کاملا برهنگی حرف اول رو میزنه که اکثرشون هم عریان ظاهر میشن .

وقتی نمیشه یه کارکتر رو برهنه نشون داد : حتی در جاهایی که امکان نشون دادن بدن زن وجود نداره مثل مکانهایی که در زمستان بازی میکنیم لباس زن رو طوری طراحی میکنن که به نوعی یاد آور اعضای اون باشه و توجه بیننده رو خیلی بیشتر از خود بازی به اعضای بدن متمرکز کنه .

طراحی بدن : معمولا بدن یک زن رو بصورت خیلی تحریک آمیز و با اقرار در جذابیت نشون میدن تا بیننده هر چی بیشتر محو تماشای این نوع از کارکتر ها در بازی بشه که غالبا اثر گذار هم هستند .

 یه بازی عناصر مهمی داره مثل متن خوب و یا گرافیک عالی و کارکترهای قدرتمند که تمام کسای که اون رو بازی میکنن بنوعی با نقش همزاد پنداری میکنن و اون بازی براشون بنوعی سمبل به حساب میاد ، حالا بچه ای که با این نوع کارکتر که همیشه برهنه ظاهر میشه بزرگ شده و حتی توی بازیهایی دیگه ای هم که بازی کرده شخصیت زن رو یه شخصیت همیشه برهنه و ابزاری برای لذت بردن بازی کننده میبینه ، مطمئنا تحت تاثیر این نوع پوشش و رفتار قرار میگره و براش هم فرقی نمیکنه که مسلمون هست یا نیست چون به این نوع پوشش عادت کرده و به این هم عادت میکنه که زن فقط ابزاریه برای لذت بردن . سازنده های بازی از این ابزار برای فروش بیشتر بازیا استفاده میکنن ، اما برای ما چیزی بیشتر از یه بازیه ، یه فرهنگه که داره کم کم و از بچگی توی ذهنمون جا میفته . برامون عادی میشه ، در اکثر بازیا مردا بصورت کاملا پوشیده ظاهر میشن و زنا به صورت کاملا لخت ، حتی در مواقعی صحنه های در بازی قرار میدن که نبودنش هم هیچ ضرری به کسی و یا خود بازی وارد نمیکنه . اما ظاهرا بودنش برای خیلیا مهمه ... و خیلی از کمبودهای بازی رو هم با چند تا صحنه آنچنانی رفع میکنن که مشتری جذب کن باشه ، پشت هر تبلیغ و پوستر و کاوری هم که میبینید عکس یه مدل زدن که مثلا مشتری جذب کنن  (‌ اونوقت هی بگید فرهنگ غرب ،‌فرهنگی که مجبوره برای فروش محصولاتش زنا رو به نمایش بزاره ، اینه اون فرهنگه به اصلاح پیشرفته ) .

پس بازی هم میتونه یه ابزار باشه هم برای در آمد زایی و هم فرهنگ زایی .

خب حالا که ابزاری به این قدرتمندی دست دشمنه ، چرا ما هم از این ابزار برای حفظ فرهنگ خودمون استفاده نکنیم ، چرا ما بازی ای نسازیم که هم داستان خوبی داشته باشه و هم گرافیک عالی و هم کارکترهای بدون اثرات سو .

آیا ما تو کشور برنامه نویس نداریم آیا ما گرافیست نداریم آیا ما بودجه نداریم ، مگه نویسنده کمه تو کشور ، آیا کشور فقط پول میخواد برای ساختن راه و بزرگراه برای رفت و آمد ماشین ، فکر جوونا هیچ ارزشی نداره ؟ ذهنشون رو فاسد کردن باز هم نمی خواید کاری کنید .

طرف صحبت من با مسئولینه : خب حالا اگه یه نفر از این جوونا سوال کنه چرا اینجور بازیا که هم مغایر با فرهنگه و هم دین رو بازی میکنین و اونا بگن چون کشور خودمون بازی ای مناسب نداره چی جواب میدین ؟ آیا این برای یه کشور زجر آور نیست که خودش نتونه فرهنگ خودش رو ترویج کنه و از کشورهای دیگه فرهنگ وارد کنه . فقط به این می نازیم که داریوش داشتیم ، کوروش داشتیم ، خب الان چی داریم ؟ الان کی هستیم ؟

فرض بر اینکه بازی ای که ساختیم مسخره و بی استفاده باشه اما تجربش که بدرد میخوره یکی دیگه میسازیم ، نشد یکی دیگه ، مگه اونا هم از اول دنیا رو تسخیر کرده بودن ، خیر اونا هم از کارهای کوچیک شروع کردن اگه یادتون رفته کافیه به فروشگاههای بازی سر بزنید و بازیهای آرشیو شده رو یه نگاهی بندازید  ، بعضیاشون حتی ارزش خریدن هم نداره چه برسه بازی کردن .

اینهمه جوون تحصیل کرده تو کشور ، فقط افتخارمون شده اینکه دو نفر شرکت یاهو رو هک کردن چرا چون یه شرکت آمریکاییه اما ظاهرا ما فقط با شرکتهای آمریکایی مشکل داریم نه با فرهنگشون ( مثل اینکه کبریت بی خطرن )، این خبر هک کردن رو  تو بوق و کرنا به همه جهان اعلام کردیم اما هیچ وقت همچین خبری نمی یاد که یه گروه توی ایران بازی ای ساختن که تونستن آبروی کشور رو حفظ کنن ، تونستن کشور رو مطرح کنن ، تونستن فرهنگمون رو به صورت امروزی به دنیا نشون بدن .

یه نفر که کاری رو انجام میده به نفع اسم کشور تموم میشه مثل همین هک کردنا ، اما اگه کشور یه کاری رو انجام نده به ضرر تمام مردم و نسلهای بعدی منجر میشه مثل همین بازی ساختنا .

حالا باز بریم بگیم کشوری داریم که داریوش روش راه رفته یا کوروش روی خاکش واستاده و بستی قیفی خورده .

روزی تو همین سرزمین خودمون افرادی بودند که هم کار داشتند هم خونه ، هم همسر و فرزند و هم خیلیاشون وضع مالی خوبی داشتند اما به محض اینکه شروع جنگ اعلام شد با نیروی ارده و ایمان خودشون از همه چیز گذشتند و رفتند . همسر و فرزند رو به خدا سپردند و کار دنیا رو به دنیا . رفتند تا از ما دفاع کنن از خونه ما از خاک ما از ناموس ما و از شرف ما . خیلیاشون با علم بر اینکه رفتنشون برگشتن نداره رفتن و چه زیبا از خودشون گذشتند و شوق وصال دوست رو چه عاشقانه به نمایش گذاشتن ، در این لحظه یاد شعر محمد اصفانی افتادم که خونده بود : خیلیا میگن محاله ولی ما محالو دیدیم .

اگه بخوایم فقط چند دقیقه درست و حسابی بهش فکر کنیم که اگر وقت عمل بشه ما هم میتونیم از تمام چیزهایی که داریم بگذریم یا نه . اگه عادلانه قضاوت کنیم میبینیم که واقعا خیلی سخته ، شرایط با هم فرق میکرده مثلا یکی مادر پیر داشته ، یکی بچه مریض داشته ، یکی بچش اصلا به دنیا نیومده بوده و حتی بچه اش یه بار هم پدرش رو ندیده . اما با اینحال گفتن یا علی و رفتن که از اسلام دفاع کنن درست همون کاری که حضرت علی میکرد . با دست خالی در برابر لشکر عظیمی از دشمن که خیلی از کشورا ازش حمایت میکردند .

یه شعری توی فیلم اخراجیها بالای تابلویی که جلوی محل حرکت داوطلبین بود نوشته بودن که منو تکون داد ، نوشته بودند " زمانی که شیپورهای جنگ نواخته میشوند     مردان از نامردان شناخته میشوند " ( اگه غلط املایی داشت ببخشید ) .

حالا خودمون با خودمون خلوت کنیم آیا اگه روزی جنگ بشه ما جز مردا هستیم یا نامردا ، میریم بخاطر خاک و دینمون یا میگیم نمی خواد بابا بقیه هستن من نرم که طوری نمیشه .

سالها گذشت ... اسم شهیدان کم رنگتر و کم رنگتر شد تا جایی که خیلیاشون فراموش شدن . انگار نه انگار که روزی بودن . بیست و سال خرده ای از جنگ میگذره ، نسلها عوض شدن ، فکرا عوض شدن ، دیگه رشادت معنی نداره بجاش شهرت ارزش پیدا کرده . چیزی که بخاطرش خیلی از خانواده ها عزیزانشون رو از دست دادن دیگه برای کسی مهم نیست از اسلام فقط اسمش مونده . دیگه برای کسی مهم نیست اینی که تو کوچه ما زندگی میکنه پدر شهیده دیگه برای کسی مهم نیست که باید بهش احترام بزارن چون اگه پسر نوجوونش نبود باید لباس کفر تن میکردن . احترام به خانواده شهدا دیگه برای خیلیا معنی نداره . {  خدای تعالی گوید : من خلیفه اویم ( شهید ) برای اهلش ، هر که رضای ایشان جوید ، رضای من را جسته باشد و هر که ایشان را به خشم آورد ، مرا به خشم آورده باشد ... ( بخشی از گفته های رسول اکرم درباره مقام شهید ) } خیلی از چیزا بی اهمیت شدن و نه فقط ارزشها بلکه عقاید هم از بین رفتن . روزی اسم شهید افتخار یه ملت بود اما همون اسم شده مضحکه ای برای خندیدن یا مسخره کردن . کاش بجای نمونه های بی ارزش و اتو کرده غربی از شهید های خودمون الگو میگرفتیم ، کاش بجای پوشیدن لباسی که روش نوشته " یونیورسال " کمی به فکر ساختن اندیشه و اخلاقمون بودیم ، هر ساله بزرگداشت هایی برگزار میشه برای شهیدان که مثلا به نوعی ازشون قدر دانی بشه و هم ملت یادشون نره که روزی مردان بزرگی بودن که در آسمان شناخته شده بودن اما در روی زمین نه .  اما همه مون خوب میدونیم که کاری که اونا کردن رو نمیشه با یه یادبود جبران کرد اصلا ما هنوز ارزش کارشون رو درک نکردیم تا چه برسه به معرفی کاراشون .

حیفه جوونی که روزی بخاطر حفظ ارزشهاش حاضر بود بره زیر تانگ امروز بخاطر پایمالی ارزشها حاضر بشه بره زیر پرچم کفر و خودشو شبیه کسایی کنه هیچ گونه پشتوانه اخلاقی و ارزشی ندارن و فقط ظاهرن . باید یادمون باشه اگه امروز صدای کفر بیشتر از صدای ایمانه بخاطر اینه که بیشتر مون ظاهر بین شدیم تا باطن بین و از طرفی هم " در گنبد ز بی مغزی صدا بسیار میپیچد "

اگه هنوز هم غیرت گذشته ها تو رگامون همراه خونمون موج میزنه باید ارزشهای قدیم رو دوباره زنده کنیم . هر چند که سختی بسیار بکشیم چون بهمون وعده داده شده که بعد از هر سختی آسانی ای هم هست . انشالله که بتونیم با حفظ ارزشهای شهیدان ارزشهای اسلامی رو حفظ کنیم و وقتی آقا اومد بتونیم سرمون رو به عنوان یه سرباز کامل جلوش بالا بگیریم و بگیم که از خوشیمون از راحتیمون بخاطر حفظ دین خدا گذشتیم .

بعلت مشکلات وبلاگی مجبور شدم این متن رو دوباره بزارم  

بسم الله الرحمن الرحیم

بیشترمون به نوعی افتخار میکنیم که منتظر امام زمان هستیم و بزرگترین آرزوی خیلیا اینه که وقتی آقا ظهور کرد در رکابش باشن و در کنارش شمشیر بزنن . اگه دعای عهد رو خونده باشید بارها این جملات رو زمزمه کردید " خدایا قرار ده مرا از یاورانش و کمک کنندگانش و شتاب گیرندگان به سویش در بر آوردن نیازهایش و فرمانبرداران فرمانهایش و حمایت کنندگان از او و ... "

خب رسیدن به این مراتب به همین آسونیا هم نیست ، باید امتحان بشیم و در امتحان نمره خوب بیاریم تا به این مراتب برسیم باید مشکلات زیادی رو تحمل کنیم باید فولاد آب دیده بشیم ، امام زمان سربازهایی که با کوچکترین فریب دشمن گول بخورن لازم نداره ، اینطوری ما هم میشیم مثل یاران امام حسن ، بلکه افرادی میخواد که از نظر ایمان به بالا ترین درجات رسیده باشن . وقتی ما براحتی گول دجال های کوچیکی مثل آمریکا رو میخوریم که فقط با نشون دادن فیلم ها و برنامه های ضد اسلامی و ایجاد مد ایمان ما رو سست میکنن و راهمون رو عوض میکنن چطور میخوایم در برابر دجال بزرگتری که وعده داده شده در آخر زمان میاد مقاومت کنیم ، وقتی خودمون رو به چند دقیقه موسیقی که معلوم نیست از کجا اومده و به چند دست لباس که اسمشو نمیشه گذاشت لباس بلکه سر پوشیه برای لخت تردد کردن ، به چند تا فیلم که همشون نه تنها از اخلاق پیروی نمی کنن بلکه ضد اخلاقیات رو بنوعی زیبا نشون میدن ، به چند تا سی دی میفروشیم چطور باید از دام های دجالهای آخر زمان جون سالم بدر ببریم .

هر روز میگیم آقا بیا ، منتظریم ، دلمون تنگ شده ، چشمامون خون شده اما با کارمون میگیم آقا هنوز وقت اومدنت نیست ، هنوز دلامون آماده پذیرش حق رو نداره ، هنوز نمی تونیم از گناهان دل بکنیم .

کسی که تمام آرزوش بودن در کنار امام زمانه باید آگاهانه به محیط اطرافش نگاه کنه ، چرا که اگه لحظه ای غفلت کنیم براحتی ایمانمون رو می دزدند و چیزی از مسلمونیمون باقی نمی مونه ، مخصوصا با این تبلیغات گسترده که از همون آغاز اسلام بوده و هنوز هم هست و خواهد بود .

به دعاهایی که در طول روز و در بین نمازهاتون میکنید این چند دعا رو هم اضافه کنید که :

خدایا مرا از گناهان آخر زمان حفظ کن .

ایمانم را پایدار بدار .

مرا از یاوران واقعی امام زمان قرار بده .

یا حق

بسم الله الرحمن الرحیم

یه فکریه که یه مدتی فکر منو مشغول کرده البته یه مدت کوتاه ، الان فقط دو ساله که فکرم مشغوله. بچه ها میگن دو بار تو هفته ماهی بخور فسفر مغزت زیاد بشه اما من جدی نمی گیرم .

خلاصه موضوعی که فکرم رو مشغول کرده سربازیه ، اصلا برام قابل درک نیست چرا پسرا باید به مدت دو سال برن خدمت مقدس سربازی ، حالا بعضیا میگن برای آمادگی در مقابل حملات دشمن ، منم اینو قبول دارم ، خداییش برای بعضیا هم که تنبلن سربازی خوبه و صد البته سازنده . حالا آمادگی ایجاد کردن فوقش چند ماه اما نه دیگه دو سال .

به اسم سربازی و ایجاد آمادگی انواع بیگاری رو باید تحمل کرد و دم نزد . نمی دونم کجای امادگی برای جنگ لحاظ شده که باید حتما علف های هرز دور پادگان هم از بین ببرن . یا انواع فحشهایی که حتی توی قهوه خونه ها هم شنیده نمی شخه رو تحمل کنن ،  هر کی از راه میرسه فکر میکنه اثیر گیر آورده ، گمونم بخش فحش پادگان هم یکی از واحد هایی که باید سربازا بگذرونن تا روحیشون قوی بشه . بخش مفید پادگان و آمادگی همون دو سه ماه اوله که حسابی بچه ها رو رو فرم میاره نه اون یک سال و چند ماه باقی مونده که هر روزش مثل دیروزه و تنها کاریم که بچه ها میتونن برای خودشون انجام بدن اینه که روزهای تقویم رو بصورت معکوس خط بزنن تا ششصد روز که کی زمان پایان ختمتشون میرسه .

واقعا توی کشور به این بزرگی ( محیط رو گفتم نه فکرا رو ) یکی پیدا نمیشه یه کاری برای این رسم و رسومای قدیمی بکنه . هر چی که به نفعشونه زود اونو انجام میدن حتی اونو یه وظیفه می دونن اما هر چی که به خودشون مربوط نمیشه بی خیالی طی میکنن . همین پسرا هم که قبل از سربازی هزار تا داد و فریاد دارن همین که سربازی خودشون تموم میشه میگن بی خیال بابا بزار جوونا برن مرد بشن . خب اگه مردی به سربازی رفته ، پس اینهمه نامرد که تو خیابونا ریختنو ببرین سربازی ، میگن برید سربازی آدم بشید اما تو همون سربازی جوری با آدم رفتار میکنن انگار مال باباشون رو خوردی نه اینکه آدم نمی شی بلکه احساس میکنی بی ارزشتر هم شدی .

خدا بگم چیکار کنه اون ( گمونم رضا شاه ... بود  ) که سربازی رو آورد تو مملکت و همه رو آواره کرد . واقعا خیلی ستمه تازه اول جوونیته باید بری زیر دست کسایی که هر روز تو سرت بزنن و غرورت رو خورد کنن و بقول خودشون مرد تحویل جامعه بدن .

همینجا یه خسته نباشید عرض میکنم خدمت تمام اونایی که این کارخونه مرد سازی رو اداره میکنن . ( از فحشای تازه چه خبر ؟ ‌)

یاد شعر سندی ( سرباز ) افتادم ، چقدر بهش میخندیدیم اما حالا فهمیدم که راست میگه .

--
در ضمن کسایی که مدعی حقوق بشر هستن در جریان باشن که همین کنار گوشمون دارن به یه عده ظلم میکنن . همین دیروز پریروز بود که تلویزیون نشون داد یانگوم و بانو هن رو با یه توطئه از پیش طراحی شده از قصر بیرون کردن و متاسفانه بانو هن در بین راه جان باخت . میخوام همینجا ازتون خواهش کنم این زیر یه امضا بدین تا دست در دست هم ریشه ظلم رو خشک کنیم و همچنین خانواده چویی رو رسوا کنیم و حق رو به حق دار برسونیم ، بانو هن که مرد اما یانگوم رو دریابیم . پیشاپیش از امضاهای بشر دوستانتون ممنون .

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزا دیگه همه شدن متخصص امور اسلامی ، هر کسی رو که میبینی افتاده دنبال گیر دادن به دخترا که چرا روسریتون این رنگیه یا چرا موهاتون بیرونه .

این قضیه هم شده یه نوع کلاس برای ملت هر کی که بیشتر گیر بده با کلاس تره .

برادر اسلام شناس من خواهر اسلام دوست من بهتر نیست این مساله رو به متخصصش بسپاریم تا اونا با روش خودشون و با ملاطفت خودشون این موضوع رو بررسی کنن . دیگه این مشکل ما هم داره میشه مثل مریض شدن مون ، همین که یکی سرفه میکنه هر کسی که سر راش سبز میشه بهش پیشنهاد خوردن یه دارویی رو میده . بهتره بجای اینکه به دیگران گیر بدیم به سر و سامون دادن خونواده خودمون برسیم اونم نه با زور بلکه با منطق به قول شهید مطهری " اگر مشکلی در راهنمایی این نسل باشد بیشتر در فهمیدن زبان و منطق او و رو برو شدن با او با منطق و زبان خودش است . و در این وقت است که هر کسی احساس می کند این نسل ، بر خلاف آنچه ابتدا به نظر می رسد ، لجوج نیست ، آمادگی زیادی برای دریافت حقایق دینی دارد " .

بهتره بزاریم کسایی که موهاشون رو در راه تحصیل دین سفید کردن و در این مباحث خبره هستن با این مباحث روبرو بشن نه مثل من که فقط دو تا کتاب خوندم و اون چند خطی رو که از کتابا فهمیدم مثل پتک بزنم تو سر دخترا .

منکر این قضیه نمیشم که ما هم میتونیم یه کارایی بکنیم مثلا دخترای با حجاب میتونن حتی اگه شده توی دبیرستان خودشون یا دانشگاه شون با دخترای بد حجاب رابطه دوستانه برقرار کنن و کم کم اونا رو به حجاب و مسائل دینی علاقه مند کنند ، با ملاطفت نه با مسخره کردن .

اگه میتونیم توی دبیرستان یا دانشگاه جلسه هایی بزاریم که هر کس بیاد حرفهای دلش رو بزنه بگه به چه دلایلی این نوع لباس رو انتخاب کرده . چه ضرری داره اگه حداقل ماهی یه بار همچین بحث هایی بشه . تمام کتابای دینیمون شده احکام مربوط به شکیات نماز یا فرق خوابهای صادقه با خوابهایی که از پر خوری میبینیم و یا اینکه فرعون چطوری مُرد .

همونطور که بد حجابی رو کم کم و با استفاده از الگوهای پر رنگ و زرق برق دار رواج دادن ما هم میتونیم حجاب رو با استفاده از الگوهای سازنده و پر رنگ توی جامعه به عنوان یه ارزش مطرح کنیم . اول باید افکار آماده بشه بعد رفتار . مشاورهای بین مدارس هم باید افزایش پیدا کنه . چرا هر ماهی یک بار نشریه ای دینی و هدفمند بین دانش آموزان و دانش جویان پخش نکنیم . چرا الگوهای فعال جامعه رو بهشون معرفی نمی کنیم ، چرا فقط تو سینماهای ما اونی که مانتوی کوتاه پوشیده و تمام لوازم آرایشی رو روی خودش پیاده کرده نقش اوله ، مگه ما نمی تونیم از زندگی با حجابا فیلم بسازیم . دستی دستی بدحجابی رو با فیلمامون توی سینما رواج میدیم بیرون سینما میخوایم جلوشون رو بگیریم . آخه فقط گیر دادن توی خیابون که نمی تونه موثر باشه باید الگو معرفی کنیم ، خب اون بنده خدا هم باید بدونه اگه این لباسو نپوشه چی باید بپوشه یا نه ، در کنار منع این راه باید راه دیگه ای جلوی پاشون بزاریم ، باید همینجور که الان مثلا مثل فلان بازیگز زن لباس میپوشه به خودش افتخار کنه باید کسایی رو معرفی کنیم که اگر چادر انداخت سرش به خودش افتخار کنه که مثل فلان شخصیت متدین لباس پوشیده .

حرف آخر : اگه نمی تونیم کسی رو ارشاد کنیم اون رو از دین متنفر نکنیم . فکر کنم این بزرگترین کاریه که میتونیم برای کمک به مشاوران زحمت کش و مبلغان اسلامی انجام بدیم . حداقل اینجوری کسی که برای مشاوره میره در برابر دین جبهه نمی گیره

یا  حق

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی وقته دلم میخواد از دست مسئولین صدا و سیما داد و بیداد کنم ، اینهمه آخوند و طلبه و حاج آقا و مجتهد توی صدا و سیما هست اما هیچ کدومشون اعتراضی نمی کنن . آخه من نمی دونم اسلام فقط نماز خوندن و و روزه گرفتنه ؟

مگه به روابط زن و شوهر اشاره نشده تو اسلام ، مگه اخلاق نیکو مورد ستایش قرار نگرفته تو اسلام ، مگه حقوق و وظایف هر کدوم از طرفین مشخص نشده . پس اینهمه دیوونه بازی و تو سر هم کوبیدن تو فیلما برای چیه . همه ما افتخار مون اینه که امام خمینی با دست خالی و اهداف بزرگ اسلامی رژیم طاغوت رو برکنار کرد و رژیم مردمی رو جایگزین کرد ، اما با رفتن امام تمام اهداف اسلامی رژیم هم باهاش رفت حالا فقط موندن یه عده پول دوست که براشون مهم نیست کاری که میکنن اسلام رو نابود بکنه یا نه همین که روزی چند ساعت مردم بشینن مضخرفاتشونو نگاه کنن کافیه ، مهم پوله اسلام میخوان چیکار .

هر روز فیلما بیشتر و بیشتر از اون اهداف حقیقی دور میشن و هر روز الگو ها زشت تر و زشت تر میشن . اگه مردم یه روز نبینن که زنی شوهرشو از خونه بیرون کرده خوابشون نمی گیره ، اگه هر روز دعوای زن و شوهر رو توی تلویزیون نبینن خیالشون راحت نمیشه . آیا همین بود اخلاق نیکویی که پیامبر ما رو بهش دعوت میکرد ؟ همین بود تمام اون الگوهایی که معصومین برامون بجا گذاشتن ؟؟؟

کی بایدجواب نسل جوون ما رو بده ، همونایی که عشق رو فقط تو خیابونا معنی میکنن و روابط درست رو توی داد و دعوا ، اگه تلویزیون الگوی درست نده کی باید الگوی درست رو منتشر کنه .

از یه طرف میگن تو اسلام گفتن که مهریه رو کم بگیرین و سنگ جلوی پای جوونا نندازین تا راحت ازدواج کنن و از یه طرف توی هر فیلمی که حرف از مهریه میاد به اندازه سن ننه کوروش کبیر سکه طلا از دوماد میخوان ، خب ما قسم حضرت عباس رو باور کنیم یا دم خروس رو .

من از تمام اونایی که مبلغ دینی هستن گله دارم ، از تمام اونایی که دم از اسلام میزنن اما برای اسلام هیچ احترامی قائل نیستن . اگه احترامی قائل بودن حتما یه کاری برای از بین بردن این الگو پراکنی ها انجام میدادن . بقول پیامبر اسلام (ص) در آخر زمان از اسلام چیزی جز کفنش نمی مونه ، جالب اینجاست خودمونو نمی تونیم اصلاح کنیم هر جمعه صبح میریم مسجد دعای ندبه میخونیم که امام زمان بیاد تا در رکابش دنیا رو نجات بدیم .

یه جمله ای بود از امام خمینی درست یادم نمی یاد چی بود اما خلاصش میشد این : رسانه ای که در خدمت دین نباشه ارزشی نداره .

خیلی ادعامون میشه که غرب فرهنگش غلطه اما از همون فرهنگها استفاده میکنیم اما هرگز از فرهنگهای خوبش استفاده نمی کنیم ، تمام بدیهاش رو میبینیم اما خوبیهاش رو نه .

بلاخره صدا و سیما به عنوان یه رسانه همه گیر و پر مخاطب باید بتونه ارزشهای دینی رو درست به نمایش بزاره یا نه ، تا کی باید بشینیم و زندگی رو از یه عده آدم مونگول که اسمشونو گذاشتن زن و شوهر و مدام سر پوشیدن جوراب صورتی یا نارنجی از هم طلاق میخوان رو یاد بگیریم .

خب من جوون زندگی رو از کی یاد بگیرم ؟ از کتابا ؟ از تلویزیون ؟ بنظر شما تلویزیون قدرتش در این زمینه ها بیشتر نیست ؟ چرا که کتاب فقط نوشتست اما تلویزیون از عناصر بیشتری در زمینه رسوندن مطلب استفاده میکنه و قدرت فوق العاده زیادی داره .

بقول شاعر : من اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد ؟